Storczyk samiczy, znany również jako Orchis mascula, to gatunek rośliny z rodziny storczykowatych, od wieków ceniony w tradycyjnej medycynie ludowej ze względu na swoje właściwości regenerujące i wzmacniające organizm. Występuje na łąkach, w widnych lasach i zaroślach, a jego charakterystyczne kwiaty o purpurowej barwie przyciągały uwagę zielarzy już w starożytności. Surowcem zielarskim są bulwy korzeniowe, z których wytwarzano tzw. salep – proszek o wysokiej zawartości śluzów roślinnych, skrobi, białek, cukrów i minerałów. Salep był stosowany jako odżywczy napój wzmacniający przy wyczerpaniu, rekonwalescencji, chorobach przewlekłych oraz w okresach zwiększonego zapotrzebowania energetycznego. W medycynie ludowej przypisywano storczykowi samiczemu działanie afrodyzjakalne i wzmacniające płodność, a także właściwości poprawiające kondycję układu pokarmowego, ponieważ powlekające śluzy chroniły błonę śluzową żołądka i jelit. Napary i odwary wykorzystywano w leczeniu stanów zapalnych przewodu pokarmowego, biegunek oraz owrzodzeń. Storczyk samiczy znalazł zastosowanie również jako środek przeciwzapalny i łagodzący kaszel, ponieważ jego śluzy osłaniają górne drogi oddechowe, łagodzą podrażnienia i wspierają odkrztuszanie wydzieliny. W medycynie tradycyjnej stosowano go także w chorobach układu moczowego, aby wspierać leczenie stanów zapalnych i przewlekłych infekcji. Diagnostyczne wskazania obejmowały osłabienie organizmu, wyczerpanie, przewlekły kaszel, zaburzenia płodności i dolegliwości gastryczne. Obecnie storczyk samiczy znajduje się pod ochroną, dlatego jego tradycyjne zastosowania są ciekawostką historyczną, a współczesna fitoterapia korzysta z zamienników bogatych w śluzy roślinne. Niemniej jednak roślina ta pozostaje symbolem dawnych zielarskich praktyk i wiedzy o naturalnym wspieraniu organizmu. Styl życia wspierający działanie storczyka w tradycyjnych terapiach polegał na łączeniu go z dietą bogatą w pełnowartościowe pokarmy, odpoczynku i dbania o regenerację sił. Rokowania pacjentów wspomaganych tym ziołem były korzystne – roślina ta wspierała powrót do zdrowia, poprawiała odporność i odgrywała ważną rolę w tradycyjnych systemach medycznych Europy, Azji i Bliskiego Wschodu.
