Brak erekcji, czyli zaburzenia potencji, to problem dotyczący wielu mężczyzn w różnym wieku, charakteryzujący się niemożnością osiągnięcia lub utrzymania wzwodu wystarczającego do odbycia satysfakcjonującego stosunku seksualnego. Przyczyny mogą mieć charakter fizjologiczny, psychogenny lub mieszany, obejmując schorzenia naczyniowe, neurologiczne, hormonalne, leki oraz czynniki psychiczne jak stres czy depresja. Diagnostyka wymaga szczegółowego wywiadu seksualnego, badania fizykalnego, a także badań hormonalnych, dopplerowskich naczyń prącia i oceny funkcji nerwów. Różnicowanie dotyczy innych problemów seksualnych oraz schorzeń ogólnoustrojowych. Leczenie jest wieloaspektowe i obejmuje leczenie przyczynowe, farmakoterapię (np. inhibitory fosfodiesterazy typu 5), leczenie psychologiczne i rehabilitację. W przypadkach opornych stosuje się metody inwazyjne, takie jak protezy prącia. Profilaktyka polega na zdrowym stylu życia, kontroli chorób przewlekłych, unikanie używek oraz regularnej aktywności fizycznej. Pacjentom zaleca się edukację seksualną, terapię par i wsparcie psychologiczne. Rokowanie zależy od etiologii i prawidłowości realizowanego leczenia. Nowoczesne badania kliniczne dotyczą stosowania nowych leków i terapii regeneracyjnych, w tym terapii komórkowej i genowej, które mogą poprawić funkcje seksualne. Praktyczne wskazówki obejmują utrzymywanie właściwej masy ciała, redukcję stresu oraz regularne badania kontrolne w celu wczesnego wykrywania problemów zdrowotnych istotnych dla potencji.
Strona główna Porady zdrowotne Brak erekcji – jak diagnozować i skutecznie leczyć zaburzenia potencji?
