Ankylostomoza to choroba pasożytnicza wywołana przez nicienie z rodzaju Ancylostoma lub Necator, które wnikają do organizmu człowieka najczęściej przez skórę stóp w kontakcie z glebą zanieczyszczoną larwami pasożyta. Choroba ta szeroko występuje w strefach klimatu tropikalnego i subtropikalnego, ale może pojawiać się również w innych częściach świata w związku z migracjami i brakiem odpowiednich warunków sanitarnych. Pasożyty te osiągają długość około 1 cm, przytwierdzają się do błony śluzowej jelita cienkiego za pomocą haków, odżywiają się krwią żywiciela i prowadzą do przewlekłych niedoborów żelaza oraz białek. Objawy ankylostomozy obejmują bóle brzucha, biegunkę, nudności, osłabienie, bladość skóry i błon śluzowych, a w późniejszym etapie rozwija się niedokrwistość wynikająca z chronicznej utraty krwi. Choroba może także prowadzić do zahamowania wzrostu, opóźnienia rozwoju intelektualnego u dzieci i ciężkich powikłań u kobiet w ciąży, w tym niedożywienia płodu. Diagnostyka polega na analizie kału pod kątem obecności jaj pasożyta, badaniach krwi wykazujących niedokrwistość z niedoboru żelaza oraz eozynofilię. Leczenie ankylostomozy obejmuje podawanie leków przeciwpasożytniczych takich jak albendazol lub mebendazol, a w ciężkich przypadkach również suplementację żelaza i leczenie objawowe niedokrwistości. Rokowania są dobre, o ile w porę wdroży się farmakoterapię, natomiast przewlekłe i nieleczone zakażenia prowadzą do trwałych niedoborów pokarmowych i poważnych powikłań zdrowotnych. Profilaktyka polega na przestrzeganiu zasad higieny, unikaniu chodzenia boso w rejonach występowania pasożyta, odpowiednim zabezpieczeniu sanitarnym i odkażaniu gleby. Styl życia wspierający terapię obejmuje dbanie o dietę bogatą w żelazo i białko, regularne odrobaczanie w obszarach endemicznych oraz kontrolne badania laboratoryjne.
