Magnetoterapia to jedna z metod z zakresu fizykoterapii, polegająca na wykorzystaniu pola magnetycznego niskiej i średniej częstotliwości do celów leczniczych, która znajduje zastosowanie w rehabilitacji, ortopedii, reumatologii i medycynie sportowej. Historia stosowania pola magnetycznego w celach zdrowotnych sięga czasów starożytnych, kiedy to naturalne minerały przyciągające metal były uważane za mające moc leczniczą, jednak dopiero w XX wieku rozpoczęto systematyczne badania nad ich wykorzystaniem w medycynie. Mechanizm działania magnetoterapii opiera się na poprawie ukrwienia tkanek, wspomaganiu procesów gojenia, przyspieszeniu mineralizacji kości i działaniu przeciwzapalnym oraz przeciwbólowym. Wskazania do stosowania tej metody obejmują złamania kości i opóźnione zrosty, choroby zwyrodnieniowe stawów, stany zapalne mięśni i ścięgien, osteoporozę, zaburzenia krążenia obwodowego czy neuropatie. Terapia jest bezbolesna i polega na poddawaniu określonego obszaru ciała działaniu pola magnetycznego za pomocą specjalnych urządzeń. Diagnostyka przed zastosowaniem magnetoterapii powinna obejmować ocenę ogólnego stanu zdrowia pacjenta i rozpoznanie choroby, w której może mieć zastosowanie. Przeciwwskazaniem do magnetoterapii są choroby nowotworowe, aktywne infekcje, ciążą, rozrusznik serca i inne urządzenia elektroniczne w ciele, ciężkie zaburzenia rytmu serca czy skłonność do krwawień. Pacjenci pytają często, czy magnetoterapia jest bezpieczna – odpowiedź brzmi tak, pod warunkiem stosowania jej zgodnie z zaleceniami lekarza i braku przeciwwskazań. Leczenie to wspiera farmakoterapię i inne metody rehabilitacji, a jego efekty odczuwalne są u wielu pacjentów już po kilku sesjach. W profilaktyce wtórnej magnetoterapia bywa stosowana jako wsparcie rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych czy w przewlekłych schorzeniach układu kostno-stawowego. Rokowanie pacjentów korzystających z tej metody jest na ogół dobre, a połączenie jej z aktywnością fizyczną, zdrową dietą i rehabilitacją zwiększa szanse na poprawę sprawności i zmniejszenie bólu. Badania kliniczne wskazują na potrzebę dalszej weryfikacji najskuteczniejszych protokołów terapeutycznych, jednak dotychczasowe doświadczenia potwierdzają szerokie korzyści zdrowotne.
