Gniazdo szerszeni to jedno z najniebezpieczniejszych zagrożeń dla człowieka w otoczeniu przydomowym, ponieważ owady te są większe i bardziej agresywne od os, a ich użądlenia mogą wywołać poważne reakcje alergiczne, w tym wstrząs anafilaktyczny. Szerszenie budują swoje gniazda w pobliżu domów, w altanach, na strychach, w dziuplach drzew, a nawet w ziemi, a kolonia może liczyć setki owadów. Samodzielne usuwanie gniazda jest bardzo ryzykowne, ponieważ prowokuje całą kolonię do ataku. Historia interwencji ratowniczych z udziałem szerszeni pokazuje, że nieprawidłowe próby ich usuwania kończą się hospitalizacją, a nawet śmiercią w wyniku użądleń. Czynniki ryzyka związane z obecnością gniazda to bliskość dzieci, osób starszych i alergików. Objawy użądlenia obejmują ból, obrzęk, zaczerwienienie, gorączkę, a w przypadku reakcji anafilaktycznej – duszność i utratę przytomności. Diagnostyka reakcji po użądleniu wymaga zebrania wywiadu i badań krwi w kierunku alergii. Leczenie w przypadku pojedynczego użądlenia ogranicza się do stosowania zimnych okładów i leków przeciwbólowych, ale w przypadku cięższych reakcji konieczne jest podanie adrenaliny, sterydów i natychmiastowy kontakt z lekarzem. Profilaktyka polega na unikaniu prowokowania owadów, stosowaniu moskitier i zabezpieczaniu miejsc potencjalnych gniazd. Pacjenci często pytają, czy możliwe jest samodzielne zabezpieczanie gniazda nocą – odpowiedź jest jednoznaczna: nie, ponieważ nawet w nocy owady czuwają, a użycie światła dodatkowo prowokuje atak. Usuwaniem gniazd powinny zajmować się wyspecjalizowane służby dysponujące odpowiednim sprzętem ochronnym i preparatami owadobójczymi. Rokowanie po użądleniu przez szerszenie jest dobre w przypadku braku reakcji alergicznej, jednak osoby uczulone muszą mieć przy sobie adrenalinę w ampułkostrzykawce. Nowoczesne badania nad jadem szerszeni analizują jego właściwości biologiczne i potencjalne zastosowanie w medycynie, jednak w praktyce codziennej obecność gniazda stanowi realne zagrożenie i wymaga profesjonalnej interwencji.
