Przyłuszczyca to rzadkie przewlekłe schorzenie dermatologiczne zaliczane do grupy chorób o podłożu zapalnym i autoimmunologicznym, które charakteryzuje się powstawaniem specyficznych wykwitów skórnych. Jest chorobą opisaną po raz pierwszy w XIX wieku i do dziś stanowi wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne. Etiologia przyłuszczycy nie jest do końca poznana, choć wskazuje się na zaburzenia immunologiczne, infekcje wirusowe, predyspozycje genetyczne oraz wpływy środowiskowe jako czynniki sprzyjające jej rozwojowi. Choroba ta występuje w różnych odmianach klinicznych, w tym jako przyłuszczyca plackowata, drobnoguzkowa czy rozrostowa, a jej objawy mogą obejmować rumieniowe, złuszczające się plamy, grudki i nacieki skórne, które często powodują świąd i dyskomfort. Zmiany te zlokalizowane są zwykle na tułowiu, kończynach i twarzy, a przebieg choroby ma charakter przewlekły i nawrotowy. Diagnostyka przyłuszczycy wymaga szczegółowego badania dermatologicznego, dermatoskopii oraz często biopsji skóry, która pozwala wykluczyć inne choroby takie jak łuszczyca, grzybice, chłoniaki skóry czy wyprysk przewlekły. Powikłania choroby mogą obejmować wtórne infekcje bakteryjne w wyniku drapania oraz ryzyko transformacji zmian w nowotwory skóry w rzadkich przypadkach. Leczenie przyłuszczycy ma charakter kompleksowy i obejmuje farmakoterapię z zastosowaniem glikokortykosteroidów miejscowych, retinoidów, fototerapii UVA i UVB, a w cięższych postaciach także leków immunosupresyjnych. Leczenie niefarmakologiczne to właściwa pielęgnacja skóry, stosowanie emolientów, unikanie drażniących kosmetyków i czynników nasilających objawy, jak stres czy infekcje. Profilaktyka pierwotna w przypadku przyłuszczycy jest trudna, ponieważ nie znamy jednoznacznych czynników ryzyka, natomiast wtórna obejmuje szybkie rozpoznanie, monitorowanie i kontrolę choroby. Rokowanie dla pacjentów zależy od postaci choroby, w wielu przypadkach możliwe jest złagodzenie objawów i utrzymanie dobrej jakości życia, choć choroba bywa przewlekła i wymaga systematycznego leczenia. Pacjenci często pytają, czy przyłuszczyca jest zaraźliwa – odpowiedź brzmi nie, ponieważ nie jest to choroba infekcyjna, lecz autoimmunologiczna. Nowoczesne badania kliniczne skupiają się na opracowaniu terapii celowanych i leków biologicznych, które mogą skuteczniej kontrolować proces zapalny skóry i zmniejszać ryzyko nawrotów.
