Psychiatryk, czyli szpital psychiatryczny, to placówka medyczna zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, która od lat budzi wiele emocji i kontrowersji społecznych. Choć często kojarzona z miejscem izolacji i dramatycznych historii, współcześnie jej rola koncentruje się na profesjonalnej opiece, nowoczesnych terapiach i wsparciu pacjentów w powrocie do zdrowia. Z relacji pacjentów wynika, że pobyt w szpitalu psychiatrycznym obejmuje nie tylko farmakoterapię, ale również uczestnictwo w sesjach psychoterapeutycznych, zajęciach grupowych, warsztatach terapeutycznych, a także edukacji na temat choroby i jej leczenia. Do psychiatryka trafiają osoby w stanie zagrożenia życia – np. z myślami samobójczymi, po próbach samobójczych, w stanach psychoz, ciężkich depresji czy manii, a także pacjenci wymagający kontroli nad leczeniem farmakologicznym. Czynniki ryzyka kierowania na leczenie szpitalne to brak skuteczności leczenia ambulatoryjnego, konieczność monitorowania pacjenta lub ryzyko zagrożenia jego życia i zdrowia innych. Typowe doświadczenia pacjentów obejmują pierwsze dni adaptacji, kontakt z personelem medycznym, codzienne badania lekarskie, organizację dnia z terapiami i posiłkami w ustalonym rytmie. Niektórzy pacjenci podkreślają, że najtrudniejsze są początki i poczucie izolacji, jednak później ogromne znaczenie ma wsparcie psychologów i lekarzy. Rehabilitacja w psychiatryku polega na odbudowie poczucia wartości, uczeniu się nowych strategii radzenia sobie z chorobą, a także przygotowaniu do funkcjonowania poza placówką. Profilaktyka w psychiatrii szpitalnej obejmuje zapewnienie stałego kontaktu z terapeutą po wypisie, przestrzeganie farmakoterapii i dbanie o higienę psychiczną. Rokowanie dla pacjentów leczonych w psychiatryku jest zróżnicowane, jednak w wielu przypadkach pobyt pozwala przerwać kryzys, ustabilizować stan zdrowia i uratować życie. Pacjenci najczęściej pytają, czy pobyt w szpitalu jest równoznaczny z przymusem – w rzeczywistości większość hospitalizacji odbywa się za zgodą chorego, a jedynie w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia stosuje się hospitalizację przymusową. Współczesne badania wskazują, że pobyt w psychiatryku, wbrew negatywnym stereotypom, jest szansą na pełniejszą terapię, bezpieczeństwo i dostęp do kompleksowej opieki specjalistów.
