Transfuzja krwi to zabieg medyczny polegający na przetoczeniu krwi lub jej składników od dawcy do biorcy, stosowany w celu uzupełnienia objętości krwi krążącej, poprawy transportu tlenu lub wyrównania niedoborów składników morfotycznych. Historia transfuzji sięga XVII wieku, lecz dopiero odkrycie grup krwi przez Karla Landsteinera i rozwój metod konserwacji krwi w XX wieku uczyniły ją bezpiecznym i rutynowym zabiegiem. Lekarz zleca transfuzję w przypadkach utraty krwi w wyniku operacji lub urazów, w ciężkiej anemii, w zaburzeniach krzepnięcia, w chorobach hematologicznych i onkologicznych oraz w powikłaniach leczenia nowotworów. Czynniki ryzyka związane z potrzebą przetaczania obejmują przewlekłe choroby, chemioterapię, hemofilię i inne wrodzone zaburzenia krwi. Typowe objawy wskazania do transfuzji to osłabienie, bladość, duszności, zawroty głowy, uczucie kołatania serca. Diagnostyka obejmuje morfologię krwi, oznaczenia hematokrytu, hemoglobiny i badania układu krzepnięcia. W rozpoznaniu różnicowym uwzględnia się inne przyczyny niedokrwistości i osłabienia. Procedura przeprowadzana jest w szpitalu pod ścisłą kontrolą, a przed rozpoczęciem upewnia się co do zgodności grup krwi i czynnika Rh dawcy i biorcy. Powikłania mogą obejmować reakcje hemolityczne, alergiczne, zakażenia, przeciążenie krążenia i zaburzenia elektrolitowe, choć dzięki nowoczesnym procedurom bezpieczeństwa występują one bardzo rzadko. Leczenie farmakologiczne wspierające obejmuje także suplementację żelaza, kwasu foliowego, witaminy B12 czy hormonów stymulujących erytropoezę. Rehabilitacja i profilaktyka wtórna obejmują regularne badania krwi, kontrolę chorób przewlekłych i monitorowanie skutków transfuzji. Rokowanie po prawidłowo przeprowadzonej transfuzji jest dobre, a efektem najczęściej jest poprawa jakości życia i wydolności fizycznej. Profilaktyka pierwotna polega na dbaniu o prawidłową dietę bogatą w żelazo, witaminy i unikanie czynników ryzyka niedokrwistości. Pacjenci często pytają, czy transfuzja jest bezpieczna – tak, jest bezpieczna, choć wymaga przestrzegania standardów i monitorowania. Obecnie trwają badania nad sztuczną krwią oraz nowoczesnymi preparatami krwiozastępczymi, które w przyszłości mogą ograniczyć potrzebę transfuzji od dawców i zrewolucjonizować medycynę ratunkową oraz onkologiczną.
