Grypa to ostra choroba wirusowa układu oddechowego wywoływana przez wirusy grypy typu A i B, która charakteryzuje się nagłym początkiem, wysoką gorączką, bólem mięśni, dreszczami i ogólnym rozbiciem organizmu. Choroba ma ogromne znaczenie epidemiologiczne – co roku na całym świecie dotyka milionów ludzi, a w czasie sezonowych epidemii powoduje liczne powikłania i zgony, szczególnie u dzieci, osób starszych oraz pacjentów przewlekle chorych. Leczenie grypy ma na celu przede wszystkim łagodzenie objawów, wspieranie układu odpornościowego i zapobieganie groźnym powikłaniom, takim jak zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego czy zaostrzenie chorób przewlekłych. Podstawą terapii są leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe, które zmniejszają gorączkę, bóle głowy i mięśni, preparaty nawilżające drogi oddechowe, syropy przeciwkaszlowe lub wykrztuśne w zależności od rodzaju kaszlu, a także stosowanie dużej ilości płynów i odpoczynek w łóżku. W określonych przypadkach stosuje się leki przeciwwirusowe, takie jak oseltamiwir lub zanamiwir, które hamują namnażanie wirusa, skracając czas trwania choroby i zmniejszając ryzyko powikłań, zwłaszcza jeśli podane zostaną w ciągu pierwszych 48 godzin od wystąpienia objawów. Ważnym elementem leczenia jest unikanie samodzielnego sięgania po antybiotyki – grypa jest chorobą wirusową i antybiotyki nie wpływają na jej przebieg, choć mogą być konieczne w przypadku nadkażeń bakteryjnych. Objawy grypy można łagodzić również domowymi sposobami – inhalacjami z soli fizjologicznej, nawilżaniem powietrza, stosowaniem naturalnych preparatów wzmacniających odporność, a także witamin, szczególnie witaminy C i D. Rehabilitacja po grypie polega na stopniowym powrocie do aktywności fizycznej i dbaniu o regenerację organizmu. Pacjenci często pytają, jak długo trwa grypa – typowy czas choroby to od 5 do 10 dni, jednak osłabienie może utrzymywać się nawet kilka tygodni. Profilaktyka wtórna obejmuje szczepienia ochronne przeciwko grypie, które są uznawane za najskuteczniejszą metodę zapobiegania zachorowaniom i ciężkim powikłaniom. Rokowanie przy odpowiednim leczeniu jest dobre, choć osoby z grup ryzyka powinny być pod stałą opieką lekarską. Najważniejsze zalecenia praktyczne to dużo odpoczynku, unikanie wysiłku, utrzymywanie odpowiedniego nawodnienia i zgłoszenie się do lekarza w razie nasilonych objawów. Badania kliniczne trwają nad nowymi lekami przeciwwirusowymi, szczepionkami uniwersalnymi i metodami wspierania odporności, które w przyszłości mogą jeszcze skuteczniej chronić populację przed sezonową grypą.
