Almotryptan to lek z grupy tryptanów stosowany przede wszystkim w leczeniu migreny z aurą i bez aury oraz napadów migrenowych o umiarkowanym lub nasilonym stopniu. Substancją czynną almotryptanu jest agonista receptorów serotoninowych 5-HT1B i 5-HT1D, co prowadzi do zwężenia rozszerzonych naczyń mózgowych i hamowania uwalniania neuropeptydów odpowiedzialnych za ból migrenowy. Lek występuje głównie w formie tabletek o dawkach 6,25 mg i 12,5 mg, które należy przyjmować jak najszybciej po pojawieniu się pierwszych objawów migreny. Wskazania do stosowania almotryptanu obejmują doraźne leczenie ataków migreny, nie jest on natomiast przeznaczony do profilaktyki. Przeciwwskazania to choroby sercowo-naczyniowe, takie jak ciężka nadciśnienie tętnicze, udar mózgu, choroba niedokrwienna serca, niewydolność wątroby, nadwrażliwość na lek oraz stosowanie innych tryptanów lub leków z grupy inhibitory MAO w ciągu ostatnich dwóch tygodni. Działania niepożądane mogą obejmować zawroty głowy, uczucie mrowienia, osłabienie, suchość w ustach, a w rzadkich przypadkach reakcje alergiczne lub skurcz naczyń obwodowych. Interakcje lekowe mogą wystąpić przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwnadciśnieniowych oraz innych leków serotoninergicznych. Dawkowanie ustala lekarz, zwykle jedna tabletka 12,5 mg doraźnie, z możliwością powtórzenia po 2 godzinach, nie przekraczając dawki maksymalnej 25 mg na dobę. Stosując lek długotrwale, należy monitorować możliwe efekty uboczne i stan sercowo-naczyniowy pacjenta. W ciąży i laktacji stosowanie almotryptanu nie jest zalecane ze względu na brak dostatecznych badań potwierdzających bezpieczeństwo. Lek należy przechowywać w suchym miejscu, w temperaturze pokojowej, poza zasięgiem dzieci. Almotryptan wydawany jest na receptę. Pacjenci pytają często o wpływ leku na codzienne funkcjonowanie – zwykle po zażyciu należy unikać prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn ze względu na ryzyko zawrotów głowy. Można łączyć almotryptan z podawaniem suplementów diety, jednak alkohol należy unikać ze względu na potencjalne nasilenie działań niepożądanych. Monitorowanie terapii polega na ocenianiu skuteczności i występowaniu ewentualnych objawów niepożądanych oraz konsultacji z lekarzem w celu ewentualnej modyfikacji dawki lub zmiany leku.
