Antydepresanty od lat są stosowane w terapii zaburzeń nastroju, ale coraz częściej badacze analizują ich potencjalne dodatkowe właściwości, w tym wpływ na rokowania w leczeniu nowotworów. Rak piersi jest jednym z najczęściej diagnozowanych nowotworów u kobiet na całym świecie, a także przyczyną znacznego obciążenia psychicznego i depresji u pacjentek. Depresja w przebiegu choroby nowotworowej może wpływać negatywnie na jakość życia, przestrzeganie zaleceń terapeutycznych i skuteczność samego leczenia. Nowe badania wskazują, że niektóre leki przeciwdepresyjne, szczególnie inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, mogą nie tylko poprawiać stan psychiczny pacjentek, ale także modulować procesy biologiczne związane z rozwojem raka. Istnieją doniesienia, że antydepresanty mogą wpływać na układ odpornościowy, redukować stany zapalne sprzyjające progresji nowotworu, a nawet hamować angiogenezę i proliferację komórek nowotworowych. Objawy depresji u chorych na raka piersi obejmują przewlekły smutek, brak energii, zaburzenia snu, utratę apetytu i poczucie beznadziejności, co bezpośrednio przekłada się na mniejszą efektywność leczenia onkologicznego. Zastosowanie antydepresantów w tej grupie pacjentek może stanowić wsparcie terapii, które poprawia nie tylko komfort psychiczny, ale także współczynnik przeżywalności. Diagnostyka depresji w nowotworach opiera się na wywiadzie psychologicznym i kwestionariuszach oceniających nasilenie objawów. Terapia łączona obejmuje farmakoterapię, psychoterapię wspierającą, a w razie potrzeby także włączenie leków przeciwlękowych. Rokowania dla pacjentek korzystających z antydepresantów jako uzupełnienia leczenia onkologicznego mogą być lepsze, jeśli leki te pozwalają im utrzymać silniejsze zaangażowanie w terapię przeciwnowotworową. Ważne jednak, że nie wszystkie antydepresanty są wskazane do stosowania – niektóre, zwłaszcza z grupy inhibitorów MAO lub trójpierścieniowe, mogą wchodzić w interakcje z leczeniem onkologicznym. Profilaktyka depresji u pacjentek po diagnozie raka piersi obejmuje wsparcie psychologiczne, grupy terapeutyczne, zdrową dietę wspierającą układ odpornościowy, aktywność fizyczną dostosowaną do możliwości oraz dbanie o higienę snu. Styl życia wspierający terapię to otoczenie się wsparciem bliskich, korzystanie z pomocy psychoonkologa oraz aktywne uczestnictwo w procesie leczenia, co łącznie z farmakoterapią antydepresantami daje dużą szansę na poprawę jakości życia i lepsze rokowania.
