Stosowanie antydepresantów w trakcie ciąży jest jednym z trudniejszych tematów w psychiatrii i ginekologii, ponieważ wymaga znalezienia równowagi między bezpieczeństwem matki a zdrowiem rozwijającego się dziecka. Depresja u kobiet ciężarnych nie jest zjawiskiem rzadkim i dotyczy nawet jednej na dziesięć przyszłych mam. Nieleczona depresja może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak zaniedbywanie zdrowia w czasie ciąży, brak regularnych wizyt lekarskich, ryzykowne zachowania, a w skrajnych przypadkach nawet próby samobójcze. Z drugiej strony, farmakoterapia zawsze niesie pewne ryzyko dla płodu, dlatego decyzja o jej zastosowaniu powinna być podejmowana bardzo indywidualnie. Najczęściej stosowaną grupą antydepresantów w ciąży są selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), z których część wykazuje stosunkowo dobre bezpieczeństwo. Wśród stosowanych preparatów najczęściej wymienia się sertralinę czy citalopram, które mają lepiej poznany profil bezpieczeństwa niż inne substancje. Stosowanie paroksetyny wiąże się natomiast z nieco większym ryzykiem wad wrodzonych. Z badań wynika, że ekspozycja płodu na antydepresanty może skutkować przejściowymi objawami po porodzie, takimi jak drażliwość, problemy z oddychaniem czy zaburzenia karmienia. Istnieje także minimalnie zwiększone ryzyko wystąpienia przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodka, chociaż zdarza się ono stosunkowo rzadko. Diagnostyka i decyzja o leczeniu depresji w ciąży musi obejmować dokładny wywiad psychiatryczny, ocenę nasilenia objawów, analizę ryzyka i korzyści dla matki i dziecka oraz współpracę psychiatry i ginekologa. Alternatywą lub uzupełnieniem farmakoterapii jest psychoterapia, wsparcie środowiskowe i techniki relaksacyjne. Leczenie depresji w tym okresie zawsze wymaga indywidualizacji. Rokowania dla kobiet stosujących odpowiednio dobrane leki antydepresyjne są korzystne, a ryzyko nawrotu depresji jest znacznie mniejsze niż przy nagłym odstawieniu leczenia. Styl życia wspierający zdrowie psychiczne w ciąży opiera się na zdrowej diecie, aktywności fizycznej dostosowanej do stanu zdrowia, higienie snu, unikaniu stresu i budowaniu wsparcia emocjonalnego. Profilaktyka depresji w ciąży polega na wczesnym rozpoznawaniu objawów zaburzeń nastroju, wsparciu psychologicznym i świadomości, że depresja w tym okresie jest chorobą wymagającą profesjonalnej pomocy, a nie wyłącznie problemem emocjonalnym.
