Biopsja nadnerczy to badanie diagnostyczne polegające na pobraniu fragmentu tkanki z nadnercza w celu wykonania badania histopatologicznego, które pozwala określić charakter guza lub innej zmiany wykrytej w badaniach obrazowych. Nadnercza to gruczoły położone nad nerkami, pełniące kluczową rolę w produkcji hormonów takich jak kortyzol, adrenalina, noradrenalina i aldosteron. Biopsja nadnerczy nie jest badaniem wykonywanym rutynowo, lecz zlecana jest w określonych przypadkach, kiedy istnieje podejrzenie przerzutów nowotworowych do nadnerczy u pacjenta z chorobą onkologiczną, konieczność różnicowania guzów przerzutowych z pierwotnymi zmianami nadnerczy lub wątpliwości diagnostyczne w obrazowaniu TK czy MRI. Badanie wykonywane jest w znieczuleniu miejscowym pod kontrolą tomografii komputerowej lub ultrasonografii. Radiolog wprowadza igłę biopsyjną przez skórę i tkanki w kierunku nadnercza, pobiera fragment tkanki i przekazuje go do analizy histopatologicznej. Biopsja jest przeciwwskazana w przypadku podejrzenia guza chromochłonnego, ponieważ manipulacja nad guzem może wywołać gwałtowne wydzielanie katecholamin i groźne powikłania sercowo-naczyniowe. Wskazania obejmują przede wszystkim pacjentów onkologicznych, u których stwierdzono guz nadnercza i istnieje wątpliwość, czy jest to guz przerzutowy, co decyduje o dalszym leczeniu. Powikłania mogą obejmować krwiak zaotrzewnowy, krwawienia, ból w miejscu wkłucia, a bardzo rzadko zakażenie. Diagnostyka różnicowa obejmuje gruczolaki nadnerczy, raki kory nadnerczy, przerzuty z innych nowotworów, chłoniaki czy przerzuty guzów płuc i piersi. Wyniki biopsji są kluczowe dla decyzji o dalszej terapii onkologicznej, w tym chemioterapii, immunoterapii czy leczeniu chirurgicznym. Pacjenci pytają często, czy biopsja nadnerczy jest bezpieczna i jak długo trwa powrót do zdrowia. Procedura trwa zazwyczaj kilkadziesiąt minut, a pobyt w szpitalu jest krótki i obejmuje obserwację. Rekonwalescencja trwa kilka dni, w tym czasie może występować ból i niewielkie ograniczenie aktywności. Profilaktyka pierwotna chorób nadnerczy nie jest możliwa, natomiast profilaktyka wtórna polega na regularnym monitorowaniu zmian w nadnerczach w badaniach obrazowych i wczesnym podjęciu diagnostyki. Biopsja nadnerczy jest badaniem zarezerwowanym dla wybranych sytuacji klinicznych, ale ma ogromne znaczenie diagnostyczne, pozwalając odróżnić zmiany łagodne od złośliwych i kierować pacjenta na odpowiednie leczenie.
