Brak porannego wzwodu to sytuacja, w której mężczyzna zauważa niemożność uzyskania naturalnego wzwodu podczas snu lub zaraz po przebudzeniu, co może być wczesnym objawem różnych problemów zdrowotnych. Poranne wzwody są fizjologicznym elementem funkcjonowania organizmu i świadczą o prawidłowym ukrwieniu i funkcji nerwów prącia, dlatego ich brak powinien zwrócić uwagę na potencjalne zaburzenia. Najczęstsze przyczyny to choroby naczyniowe prowadzące do niedokrwienia, neuropatie, zaburzenia hormonalne, stres, depresja, a także skutki uboczne niektórych leków. Diagnostyka obejmuje szczegółowy wywiad, fizyczne badania oraz testy nocnej erekcji, badania dopplerowskie oraz ocenę poziomu hormonów. Różnicowanie pozwala odróżnić przyczyny psychogenne od organicznych. Leczenie ukierunkowane jest na usunięcie przyczyn pierwotnych oraz stosowanie terapii wspomagających, takich jak inhibitory fosfodiesterazy typu 5. Profilaktyka obejmuje zdrowy styl życia, unikanie używek, prawidłową dietę oraz aktywność fizyczną. W praktyce ważna jest kontrola czynników ryzyka chorób układu krążenia oraz konsultacje ze specjalistami, gdy objawy się pojawią. Nowoczesne terapie obejmują badania nad regeneracją nerwów oraz terapiami komórkowymi mającymi na celu poprawę funkcji erekcyjnych. Pacjenci powinni być edukowani, że brak porannego wzwodu nie zawsze oznacza poważne choroby, ale wymaga diagnostyki, aby zapobiec dalszym powikłaniom i poprawić jakość życia seksualnego. Wsparcie psychologiczne i leczenie współistniejących zaburzeń jest ważnym elementem holistycznego podejścia do tego problemu.
