EKG, czyli elektrokardiografia, to nieinwazyjne badanie diagnostyczne służące ocenie elektrycznej aktywności serca, szeroko stosowane w profilaktyce i diagnostyce chorób układu krążenia. Podczas badania elektrody umieszczone na skórze rejestrują impulsy elektryczne generowane przez mięsień sercowy w trakcie jego pracy, co pozwala na ocenę rytmu serca, przewodzenia impulsów oraz wykrycie zaburzeń takich jak arytmie, niedokrwienie mięśnia czy zawał serca. Interpretacja EKG opiera się na analizie charakterystycznych fal i odstępów, takich jak fala P, kompleks QRS i fala T, a także odstępów PR i QT, które odzwierciedlają różne fazy cyklu pracy serca. Prawidłowy rytm serca to rytm zatokowy, który charakteryzuje regularne występowanie fal P poprzedzających każdy kompleks QRS. Nieprawidłowości w zapisie EKG mogą wskazywać na różne choroby, na przykład przedsionkowe migotanie, bloki przewodzenia, niedokrwienie lub przerost mięśnia sercowego. Badanie EKG trwa kilka minut i jest bezbolesne, a jego wynik może być interpretowany przez lekarza w kontekście objawów klinicznych pacjenta oraz wyników innych badań. Diagnostyka EKG bywa poszerzana o metody długoterminowego monitoringu, takie jak Holter czy test wysiłkowy, które pozwalają na zarejestrowanie rytmu serca podczas codziennej aktywności. Praktyczne zastosowanie EKG obejmuje diagnostykę przy bólach w klatce piersiowej, omdleniach, duszności, a także w monitorowaniu terapii kardiologicznej. Pacjentom zaleca się regularne badania EKG, szczególnie osobom z grup ryzyka takich jak nadciśnienie, cukrzyca czy choroby serca w rodzinie. Nowoczesne technologie rozwijają przenośne urządzenia EKG, które umożliwiają samodzielne monitorowanie rytmu serca i szybszą diagnostykę zmian patologicznych. Wiedza o podstawach interpretacji EKG jest cenna zarówno dla pacjentów, jak i dla osób zajmujących się zdrowiem, pozwalając na lepsze rozumienie swojego stanu zdrowia i skuteczniejszą współpracę z lekarzem.
