Czy zbyt wiele operacji usunięcia macicy jest wykonywanych na wyrost?

Operacja usunięcia macicy, czyli histerektomia, to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów ginekologicznych na świecie. Wskazania do takiej operacji obejmują nowotwory złośliwe macicy, szyjki macicy lub jajników, ciężkie mięśniaki, obfite krwawienia niereagujące na inne metody leczenia, wypadanie narządu czy poważne stany zagrażające życiu. W ostatnich latach coraz częściej pojawia się jednak pytanie, czy część tych zabiegów nie jest wykonywana na wyrost, zwłaszcza w krajach, gdzie dostęp do mniej inwazyjnych metod bywa ograniczony. Fakty pokazują, że w wielu przypadkach można zastosować leczenie zachowawcze – farmakologiczne, hormonalne, histeroskopowe usuwanie mięśniaków czy nowoczesne techniki embolizacji naczyń macicznych, które pozwalają zachować narząd i jego funkcje, w tym płodność. Histerektomia, mimo że może uratować życie lub znacząco poprawić jakość życia w ciężkich przypadkach, wiąże się też z poważnymi konsekwencjami, takimi jak wcześniejsze wystąpienie menopauzy, zaburzenia hormonalne, osłabienie mięśni dna miednicy, a także konsekwencje psychologiczne i problemy w sferze seksualnej. Pacjentki często wskazują, że nie zawsze były informowane o alternatywnych opcjach, a decyzja o usunięciu macicy była podejmowana zbyt szybko. Z punktu widzenia epidemiologii odsetek histerektomii jest nadal bardzo wysoki w porównaniu do liczby przypadków nowotworów, co budzi dyskusję w środowisku medycznym. Kluczowe jest indywidualne podejście do pacjentki, uwzględniające jej wiek, plany prokreacyjne, obecność chorób współistniejących i preferencje. Nowoczesna ginekologia dąży do ograniczania liczby histerektomii, wybierając mniej obciążające metody, dzięki czemu leczenie staje się bardziej dopasowane i bezpieczne. Pacjentki i społeczeństwo pytają często, czy faktycznie liczba takich operacji jest za wysoka – odpowiedź nie jest jednoznaczna, ale świadomość alternatywnych metod terapii i edukacja w tym zakresie pozwala podejmować bardziej świadome decyzje. Lekarze wskazują, że celem powinno być stosowanie histerektomii tylko tam, gdzie istnieją jednoznaczne i poważne wskazania medyczne, a nie w każdym przypadku trudnego schorzenia ginekologicznego.