Grejpfrut to owoc bogaty w witaminę C i antyoksydanty, który powszechnie uchodzi za zdrowy element diety. Jednak od dziesięcioleci wiadomo, że może on wchodzić w groźne interakcje z lekami. Zawarte w nim furanokumaryny wpływają na enzymy cytochromu P450, a zwłaszcza CYP3A4, odpowiedzialne za metabolizm wielu substancji w wątrobie i jelitach. Spożywanie soku grejpfrutowego lub owocu podczas przyjmowania niektórych leków powoduje zwiększenie ich stężenia we krwi, co może prowadzić do groźnych działań niepożądanych, takich jak zaburzenia rytmu serca, uszkodzenie wątroby, omdlenia czy niewydolność nerek. Do grup leków szczególnie narażonych na interakcje należą statyny stosowane w hipercholesterolemii, blokery kanału wapniowego w nadciśnieniu, niektóre leki antyarytmiczne, przeciwpadaczkowe czy immunosupresyjne. Objawy przedawkowania mogą być bardzo niebezpieczne i obejmować bóle mięśni, zawroty głowy, nadciśnienie lub hipotonię. Diagnostyka w przypadku podejrzenia interakcji opiera się na wywiadzie, badaniach laboratoryjnych i ocenie stężenia leku we krwi. Leczenie polega przede wszystkim na eliminacji grejpfruta z diety i dostosowaniu dawki leku. Pacjenci pytają często, czy wszystkie cytrusy działają podobnie – nie, ponieważ interakcje są szczególnie istotne dla grejpfruta, a w mniejszym stopniu dla pomarańczy gorzkiej czy limonki. Profilaktyka obejmuje świadome unikanie tego owocu podczas terapii farmakologicznej i ścisłą współpracę z lekarzem w zakresie diety. Rokowanie jest dobre, jeśli pacjent stosuje się do zaleceń i unika grejpfruta w czasie przyjmowania leków. Nowoczesne badania pokazują, że problem ten jest nadal aktualny i wymaga edukacji pacjentów oraz lekarzy, ponieważ nawet niewielkie ilości soku grejpfrutowego mogą spowodować znaczące zmiany w stężeniu niektórych leków.
