Grzybica pachwin, znana również jako tinea cruris, to często spotykane zakażenie skóry wywoływane najczęściej przez dermatofity z rodzajów Trichophyton rubrum i Epidermophyton floccosum. Choroba atakuje głównie obszar pachwin, ale może rozprzestrzeniać się także na pośladki, wewnętrzną stronę ud czy okolice brzucha. Do zakażenia dochodzi przez kontakt bezpośredni z osobą chorą, zwierzętami, a także pośrednio przez odzież, ręczniki czy powierzchnie wspólne w saunach, siłowniach i basenach. Czynniki ryzyka obejmują nadmierną potliwość, noszenie obcisłej i syntetycznej bielizny, otyłość, cukrzycę, obniżoną odporność i niedostateczną higienę. Objawy grzybicy pachwin to czerwone, swędzące, łuszczące się plamy na skórze, które z czasem powiększają się obwodowo i mają charakterystyczne wyraźne brzegi. Zmiany mogą być bolesne, a drapanie prowadzi do powstawania nadżerek i wtórnych zakażeń bakteryjnych. Nietypowe objawy obejmują zajęcie skóry moszny czy sromu, choć zazwyczaj okolice te pozostają wolne od infekcji. Nieleczona choroba prowadzi do przewlekłych nawrotów i znacznego dyskomfortu. Diagnostyka obejmuje badanie dermatologiczne oraz badanie mikologiczne zeskrobin w celu identyfikacji patogenu. Rozpoznanie różnicowe uwzględnia łuszczycę, wyprysk alergiczny, wyprzenia bakteryjne i drożdżycę. Leczenie grzybicy pachwin polega na miejscowym stosowaniu leków przeciwgrzybiczych takich jak klotrimazol, terbinafina, ekonazol w postaci kremów, maści czy aerozoli. W przypadkach nawracających i rozległych stosuje się terapię doustną itrakonazolem, flukonazolem lub terbinafiną. Leczenie powinno być kontynuowane odpowiednio długo, zwykle od 2 do 4 tygodni po ustąpieniu objawów, aby zapobiec nawrotom. Uzupełniająco zaleca się stosowanie pudrów, talku przeciwpotowego, noszenie przewiewnej bawełnianej bielizny, redukcję masy ciała i codzienną higienę z dokładnym osuszaniem pachwin. Rokowanie jest dobre, jeśli terapia jest odpowiednio prowadzona, ale częste są nawroty w przypadku utrzymywania się czynników ryzyka. Profilaktyka obejmuje unikanie dzielenia się ręcznikami i bielizną, regularne pranie ubrań w wysokich temperaturach, stosowanie środków przeciwpotowych i utrzymywanie prawidłowej masy ciała. Pacjenci pytają często, czy grzybica pachwin jest zaraźliwa – odpowiedź brzmi tak, dlatego ważne jest przestrzeganie zasad higieny domowej. Dzięki nowoczesnym lekom i zmianie stylu życia możliwe jest skuteczne leczenie oraz ograniczenie nawrotów tej uciążliwej choroby.
