Infekcje bakteryjne pochwy to jedne z najczęstszych dolegliwości ginekologicznych, które mogą dotyczyć kobiet w każdym wieku i są rezultatem zaburzeń równowagi naturalnej flory bakteryjnej. Historia badań medycznych wskazuje, że od dawna zwracano uwagę na rolę pałeczek kwasu mlekowego w ochronie pochwy, a ich spadek sprzyja rozwojowi patogenów. Najczęściej spotykanym rodzajem infekcji jest bakteryjna waginoza wywołana przerostem bakterii beztlenowych przy zmniejszonej ilości Lactobacillus. Przyczyny rozwoju infekcji obejmują antybiotykoterapię, obniżoną odporność, zaburzenia hormonalne, przewlekły stres, stosowanie drażniących środków higienicznych czy częste współżycie z wieloma partnerami. Objawy typowe to nieprzyjemny zapach, szaro-biała wydzielina, świąd, pieczenie i podrażnienie. W części przypadków infekcja może przebiegać bezobjawowo, co zwiększa ryzyko powikłań takich jak zapalenie narządów miednicy mniejszej czy komplikacje w ciąży. Diagnostyka obejmuje badanie ginekologiczne, ocenę pH wydzieliny, testy mikrobiologiczne i posiewy. Rozpoznanie różnicowe uwzględnia kandydozę, rzęsistkowicę i infekcje przenoszone drogą płciową. Leczenie obejmuje antybiotykoterapię miejscową lub doustną, a w celu odbudowy naturalnej flory zastosowanie probiotyków ginekologicznych. Niefarmakologiczne sposoby wspierania terapii obejmują noszenie przewiewnej bielizny, unikanie irygacji i stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych. Rokowanie przy prawidłowym leczeniu jest dobre, ale infekcje mają tendencję do nawrotów, dlatego profilaktyka jest kluczowa. Obejmuje ona dbanie o higienę, ograniczenie czynników ryzyka i wykonywanie badań kontrolnych. Nowoczesne badania wskazują na rolę mikrobiomu pochwy i jego wpływ na zdrowie ginekologiczne oraz skuteczność immunoterapii we wspomaganiu leczenia. Pacjentki i ich bliscy powinni wiedzieć, że wczesne leczenie infekcji bakteryjnych może zapobiec poważnym powikłaniom reprodukcyjnym i poprawić jakość życia.
