Inhibitory aromatazy to grupa leków stosowanych przede wszystkim w terapii raka piersi hormonozależnego u kobiet po menopauzie, ale coraz częściej mówi się także o ich roli w profilaktyce wtórnej. Leki te działają poprzez blokowanie enzymu aromatazy odpowiedzialnego za przekształcanie androgenów w estrogeny. Ponieważ wiele nowotworów piersi jest stymulowanych przez estrogeny, zmniejszenie ich stężenia w organizmie obniża ryzyko wzrostu i nawrotu choroby. Do najczęściej stosowanych inhibitorów aromatazy należą anastrozol, letrozol i eksemestan. Historia ich wprowadzenia sięga lat 90., kiedy zastąpiły tamoksyfen w terapii niektórych pacjentek ze względu na skuteczność i mniejsze ryzyko powikłań zakrzepowych. Badania kliniczne wykazały, że stosowanie tych leków przez kilka lat po leczeniu operacyjnym raka piersi zmniejsza ryzyko nawrotu oraz rozwoju nowotworu w drugim sutku. Profilaktyczne zastosowanie inhibitorów aromatazy dotyczy głównie kobiet z wysokim ryzykiem zachorowania na raka piersi, np. z mutacjami BRCA lub obciążonym wywiadem rodzinnym, a także po przebytym nowotworze. Do objawów ubocznych należą bóle kostno-stawowe, obniżenie gęstości mineralnej kości i ryzyko osteoporozy, uderzenia gorąca czy suchość pochwy. Diagnostyka w trakcie leczenia obejmuje regularne badania gęstości kości i kontrolę poziomu lipidów we krwi. Leczenie wspierające może obejmować suplementację wapnia i witaminy D oraz stosowanie leków przeciwosteoporotycznych. Pacjentki często pytają, czy inhibitory aromatazy mogą całkowicie zapobiec zachorowaniu na raka piersi – odpowiedź brzmi nie, ale mogą one znacząco obniżyć ryzyko i wydłużyć czas wolny od choroby. Profilaktyka pierwotna nadal opiera się na zdrowym stylu życia, ograniczeniu alkoholu, aktywności fizycznej i systematycznych badaniach kontrolnych. Rokowanie u pacjentek stosujących inhibitory aromatazy jest korzystne, jeśli są one dobrze tolerowane i stosowane zgodnie z zaleceniami lekarza. Praktyczne wskazówki obejmują systematyczne przyjmowanie leków, monitorowanie działań niepożądanych i współpracę z onkologiem, aby uzyskać jak najlepsze efekty profilaktyczne i terapeutyczne.
