Krwiak podokostnowy to nagromadzenie krwi pomiędzy okostną a kością, które powstaje najczęściej na skutek urazu mechanicznego, uderzenia czy złamania. Okostna to cienka, mocno unerwiona i unaczyniona błona pokrywająca kość, dlatego krwotok w tej przestrzeni powoduje silny ból i obrzęk. Najczęściej krwiaki podokostnowe występują u dzieci i młodzieży, ponieważ ich okostna jest bardziej elastyczna i podatna na odklejanie się od kości, jednak mogą pojawić się także u dorosłych po wypadkach czy intensywnym wysiłku. Objawy obejmują ból, tkliwość, miejscowy obrzęk, zaczerwienienie, a czasem ograniczenie ruchomości. Krwiaki mogą być również niewidoczne z zewnątrz, ale dawać objawy bólowe. Diagnostyka obejmuje badanie fizykalne, USG tkanek miękkich, czasem RTG lub rezonans w celu wykluczenia złamania. Leczenie w większości przypadków ma charakter zachowawczy – odpoczynek, unikanie obciążania chorej okolicy, zimne okłady w pierwszych godzinach, następnie ciepłe w celu przyspieszenia wchłaniania krwiaka, stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. W większych krwiakach konieczne bywa ich nakłucie i ewakuacja krwi przez lekarza, a w przypadku współistniejących złamań leczenie chirurgiczne. Profilaktyka polega na unikaniu urazów, stosowaniu odpowiednich ochraniaczy w sporcie, utrzymaniu dobrej kondycji mięśniowej. Rokowanie jest zazwyczaj dobre, większość krwiaków podokostnowych wchłania się samoistnie w ciągu kilku tygodni, jednak nieleczone lub zaniedbane mogą prowadzić do przewlekłych dolegliwości bólowych, wapnienia krwiaka i zaburzeń funkcjonowania narządu ruchu. Pacjenci powinni zwracać uwagę na nasilający się ból, gorączkę czy znaczny obrzęk, które mogą wskazywać na powikłania infekcyjne i wymagają natychmiastowej konsultacji medycznej.
