Lajkowanie w sieci stało się jednym z podstawowych elementów komunikacji w mediach społecznościowych i odgrywa ogromną rolę w interakcjach międzyludzkich, wpływając zarówno na psychikę, jak i na postrzeganie samego siebie. Kliknięcie polubienia pod zdjęciem, postem czy filmem jest szybkim sygnałem akceptacji, wsparcia i potwierdzenia przynależności do grupy. Historia zjawiska sięga początków portali społecznościowych, gdy przyciski polubień zostały wprowadzone, by ułatwić wyrażanie emocji bez konieczności długich komentarzy. Mechanizm działania lajków bazuje na systemie nagrody w mózgu – każdy polubiony post wyzwala wydzielanie dopaminy, hormonu szczęścia, co wzmacnia potrzebę kolejnych interakcji. Czynniki ryzyka nadmiernego uzależnienia od lajków to niska samoocena, brak satysfakcji w życiu offline, porównywanie się z innymi i nadmierne korzystanie z mediów społecznościowych. Objawy uzależnienia obejmują ciągłą chęć sprawdzania powiadomień, złe samopoczucie przy braku reakcji, spadek koncentracji i nadmierne uzależnianie poczucia własnej wartości od opinii innych. Diagnostyka zjawiska ma charakter psychologiczny i opiera się na obserwacji zachowań i wywiadach z pacjentem. Leczenie problemów związanych z nadmiernym pragnieniem polubień obejmuje psychoterapię, naukę odczuwania satysfakcji płynącej z działań offline, ograniczenie czasu w internecie i rozwój prawdziwych relacji społecznych. Rehabilitacja polega na odbudowie poczucia własnej wartości i nauce korzystania z sieci w sposób świadomy. Profilaktyka obejmuje edukację o zdrowym korzystaniu z internetu, szczególnie wśród dzieci i młodzieży. Rokowanie jest dobre – większość osób z czasem uczy się równowagi pomiędzy światem wirtualnym a rzeczywistością. Nowoczesne badania wskazują, że lajki nie tylko wpływają na jednostkę, ale także kreują trendy społeczne i kształtują sposób komunikowania się. Pacjenci, użytkownicy sieci oraz ich bliscy powinni wiedzieć, że potrzebę akceptacji warto budować na realnych więziach międzyludzkich, a polubienia w internecie powinny być jednym z wielu drobnych elementów zdrowej, zrównoważonej komunikacji.
