Leczenie arytmii za pomocą ablacji – skuteczność i przebieg procedury

Ablacja to nowoczesna metoda leczenia arytmii serca, polegająca na zniszczeniu niewielkich fragmentów tkanki mięśnia sercowego odpowiedzialnych za powstawanie nieprawidłowych impulsów elektrycznych. Historia ablacji sięga lat 80. XX wieku, kiedy opracowano pierwsze skuteczne metody przerwania przewodnictwa zaburzającego rytm serca. Obecnie zabieg jest standardem w kardiologii interwencyjnej i daje dużą szansę na trwałe wyleczenie arytmii, zwłaszcza w przypadku migotania przedsionków i częstoskurczów nadkomorowych. Przyczyny arytmii są różnorodne – mogą wynikać z choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienia, wad zastawek, zaburzeń elektrolitowych, nadczynności tarczycy czy wrodzonych zaburzeń przewodnictwa. Czynniki ryzyka obejmują wiek, otyłość, cukrzycę, przewlekły stres, używki oraz predyspozycje genetyczne. Objawy arytmii to palpitacje, uczucie kołatania serca, zawroty głowy, duszność, osłabienie, a nietypowo utraty przytomności i bóle w klatce piersiowej. Przebieg ablacji polega na wprowadzeniu elektrod przez naczynia krwionośne do serca, lokalizacji źródła arytmii przy użyciu systemów elektroanatomicznych, a następnie zniszczeniu tkanki za pomocą prądu o wysokiej częstotliwości (ablacja RF) lub chłodzenia (krioablacja). Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, zwykle trwa kilka godzin i nie wymaga otwierania klatki piersiowej. Powikłania występują rzadko, ale mogą obejmować krwiaki, tamponadę serca, udar mózgu czy uszkodzenie układu przewodzącego serca. Diagnostyka przed zabiegiem obejmuje EKG, Holter, echokardiografię, badania laboratoryjne i elektrofizjologię wewnątrzsercową. Leczenie farmakologiczne poprzedzające ablację obejmuje leki antyarytmiczne, beta-blokery czy leki przeciwzakrzepowe, jednak często okazuje się niewystarczające. Rehabilitacja po ablacji obejmuje obserwację w szpitalu, ograniczenie wysiłku fizycznego przez kilka dni i systematyczne kontrole kardiologiczne. Rokowanie po udanej ablacji jest bardzo dobre – skuteczność zabiegu sięga 70–90% w zależności od rodzaju arytmii. Profilaktyka polega na dbaniu o serce poprzez zdrową dietę, regularny wysiłek fizyczny, unikanie stresu i kontrolę chorób przewlekłych. Pacjenci często pytają, czy ablacja boli – odpowiedź brzmi, że zabieg jest wykonywany w znieczuleniu i nie wiąże się z bólem, natomiast lekki dyskomfort może pojawić się po jego zakończeniu. Najnowsze badania kliniczne koncentrują się na zwiększeniu skuteczności ablacji dzięki technologii mapowania trójwymiarowego i nowoczesnym cewnikom pozwalającym na bardziej precyzyjne niszczenie ognisk arytmii.