Nacięcie gruczołu łzowego to stosunkowo rzadki, ale czasami konieczny zabieg chirurgiczny wykonywany w przypadku ostrych lub przewlekłych stanów zapalnych gruczołu łzowego, w tym ropni i torbieli, które nie reagują na leczenie farmakologiczne. Gruczoł łzowy pełni istotną funkcję w organizmie, produkując łzy odpowiedzialne za nawilżanie i ochronę oka, a jego nieprawidłowe funkcjonowanie prowadzi do groźnych powikłań okulistycznych. Wskazaniami do nacięcia są przede wszystkim ropnie gruczołu łzowego powodujące ból, obrzęk, gorączkę, a także zaburzenia widzenia wynikające z ucisku na oko. Objawy wskazujące na konieczność interwencji obejmują silny ból okolicy oka, obrzęk górnej powieki, zaczerwienienie, ropną wydzielinę i ogólne objawy infekcji. Diagnostyka opiera się na badaniu okulistycznym, badaniach obrazowych takich jak USG lub tomografia oraz analizie laboratoryjnej stanu zapalnego. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym w zależności od stanu pacjenta. Polega on na wykonaniu precyzyjnego nacięcia w okolicy powieki górnej lub w miejscu największego obrzęku i ewakuacji ropnej treści. Następnie jama ropnia jest płukana środkami antyseptycznymi, a czasem pozostawia się dren w celu dalszego odpływu wydzieliny. Po zabiegu stosuje się antybiotykoterapię miejscową i ogólną, leki przeciwzapalne oraz higienę oka, aby zapobiec nawrotom infekcji. Powikłania mogą obejmować blizny, nawracające ropnie, a w nieleczonych przypadkach groźne zapalenie tkanek oczodołu. Rehabilitacja obejmuje regularne wizyty kontrolne, stosowanie kropli okulistycznych oraz dbałość o higienę okolic oczu. Rokowanie po prawidłowo wykonanym nacięciu i wdrożeniu leczenia jest dobre, a pacjenci odzyskują pełną sprawność gruczołu łzowego. Profilaktyka obejmuje szybkie leczenie stanów zapalnych oczu, unikanie urazów oraz konsultacje okulistyczne w przypadku nawracających infekcji.
