Niezapominajka to roślina o niepozornych, błękitnych kwiatach będących symbolem pamięci, lojalności i uczuć, ale także zioło, któremu przypisywano właściwości prozdrowotne. W tradycyjnej medycynie ludowej jej ziele wykorzystywano do wzmacniania układu oddechowego, łagodzenia kaszlu oraz oczyszczania krwi. Roślina zawiera garbniki, flawonoidy i niewielkie ilości alkaloidów, które wspierają działanie przeciwzapalne, ściągające i uspokajające. Objawy, które bywały łagodzone naparami z niezapominajki, to kaszel, chrypka, przewlekłe zmęczenie, napięcie nerwowe i problemy z koncentracją. Czynniki ryzyka nasilające tego typu dolegliwości to obniżona odporność, ekspozycja na infekcje górnych dróg oddechowych, stres i przepracowanie. Diagnostyka problemów oddechowych i osłabienia polega na badaniach obrazowych, laboratoryjnych, testach wydolnościowych i ocenie stanu immunologicznego organizmu. Leczenie farmakologiczne chorób układu oddechowego i nerwowego jest podstawą, jednak niezapominajka w medycynie ludowej odgrywała rolę łagodnego wsparcia w regeneracji organizmu. Stosowana była w naparach, okładach i mieszankach ziołowych wspierających rekonwalescencję. Rokowania terapeutyczne związane ze stosowaniem niezapominajki są pozytywne jako element wspomagający, ponieważ roślina łagodzi dolegliwości i wzmacnia ogólną odporność psychiczną i fizyczną. Profilaktyka obejmuje regularne spożywanie naparów z ziela w okresach przemęczenia i przeziębień, a także stosowanie kąpieli z dodatkiem niezapominajki jako środka uspokajającego. Styl życia sprzyjający wzmacnianiu efektu terapeutycznego tej rośliny to regularny sen, aktywność fizyczna, zdrowa dieta bogata w warzywa i troska o higienę psychiczną. Niezapominajka, choć mniej znana we współczesnej fitoterapii, pozostaje jednym z symbolicznych przykładów roślin leczniczych łączących walory kulturowe i zdrowotne.
