Alergia to nieprawidłowa, nadmierna reakcja układu odpornościowego na kontakt z obcym, zwykle nieszkodliwym alergenem. Historia badań nad alergiami rozpoczęła się w XX wieku, kiedy po raz pierwszy opisano zjawisko anafilaksji, a następnie wprowadzono pojęcie alergii jako nieprawidłowej odpowiedzi immunologicznej. Objawy alergii są zróżnicowane i zależą od rodzaju czynnika wywołującego oraz indywidualnej podatności organizmu. Do najczęstszych zalicza się kichanie, wodnisty katar, łzawienie oczu, wysypki skórne, pokrzywkę, świąd, duszność, kaszel czy obrzęki. W ciężkich przypadkach może dojść do groźnej reakcji anafilaktycznej manifestującej się nagłym spadkiem ciśnienia, obrzękiem gardła i utratą przytomności. Alergie mogą być sezonowe, np. na pyłki roślin, albo całoroczne, związane z kurzem, roztoczami czy sierścią zwierząt. Coraz częściej występują również alergie pokarmowe na mleko, orzechy, gluten czy jaja. Diagnostyka polega na przeprowadzeniu dokładnego wywiadu, testach skórnych, oznaczaniu swoistych IgE we krwi oraz prowokacjach pokarmowych. Różnicowanie alergii obejmuje infekcje wirusowe i bakteryjne, nietolerancje pokarmowe, choroby dermatologiczne oraz astmę oskrzelową. Leczenie polega na eliminacji alergenu, jeśli jest to możliwe, stosowaniu leków przeciwhistaminowych, glikokortykosteroidów donosowych, leków rozszerzających oskrzela w przypadku współistniejącej astmy oraz immunoterapii swoistej, która może zmniejszać nasilenie reakcji w dłuższej perspektywie. Pacjenci często pytają, czy alergia może minąć – u dzieci niektóre alergie pokarmowe zmniejszają się z wiekiem, ale wiele reakcji pozostaje przewlekłych. Ważne są działania profilaktyczne, takie jak unikanie ekspozycji na alergeny, częste wietrzenie pomieszczeń, filtracja powietrza i utrzymywanie higieny. Rokowanie dla osób z alergią jest dobre przy odpowiednim leczeniu i kontrolowaniu objawów, jednak brak terapii może prowadzić do pogorszenia jakości życia i powikłań, takich jak astma przewlekła czy wyprysk atopowy.
