Operacje laparoskopowe to nowoczesna technika chirurgiczna polegająca na wykonywaniu zabiegów przez niewielkie nacięcia w powłokach brzusznych przy użyciu trokarów i kamery laparoskopowej, dzięki czemu możliwe jest przeprowadzenie wielu procedur w mało inwazyjny sposób. Laparoskopia zaczęła dynamicznie rozwijać się w drugiej połowie XX wieku i obecnie stanowi standard w wielu dziedzinach chirurgii, w tym ginekologii, urologii i chirurgii ogólnej. Technika ta znajduje zastosowanie m.in. w usuwaniu pęcherzyka żółciowego, wyrostka robaczkowego, operacjach przepukliny, leczeniu endometriozy czy torbieli jajników, a także w diagnostyce niepłodności. Do zalet laparoskopii należy mniejszy uraz operacyjny, krótsza rekonwalescencja, mniejsze ryzyko powikłań zakaźnych, lepszy efekt kosmetyczny oraz szybszy powrót do aktywności zawodowej i codziennej. Czynniki ryzyka związane z zabiegiem zależą od ogólnego stanu pacjenta, chorób współistniejących i rodzaju zabiegu, a potencjalne powikłania to krwawienia, uszkodzenia narządów wewnętrznych, infekcje, podrażnienia otrzewnej czy powikłania zatorowe. Typowe objawy pooperacyjne obejmują ból w miejscu nacięć, przejściowe wzdęcia i dyskomfort, które zwykle ustępują w ciągu kilku dni. Diagnostyka przedoperacyjna obejmuje badania obrazowe jak USG czy tomografię komputerową oraz badania laboratoryjne krwi i moczu. Laparoskopię należy różnicować z klasycznymi operacjami otwartymi, które wiążą się z większym obciążeniem i dłuższą rekonwalescencją. Leczenie farmakologiczne po operacji sprowadza się do stosowania leków przeciwbólowych i antybiotyków osłonowych. Rehabilitacja opiera się na stopniowym zwiększaniu aktywności fizycznej i kontroli u lekarza. Rokowanie pacjentów jest zazwyczaj bardzo dobre, a jakość życia po zabiegu ulega szybkiej poprawie. W profilaktyce pierwotnej w kontekście chorób, które leczy się laparoskopowo, ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, utrzymanie prawidłowej masy ciała i regularne badania kontrolne. Pacjenci często pytają o bezpieczeństwo laparoskopii i odpowiedź brzmi, że jest to metoda bezpieczna i rekomendowana, a rozwój technologii w postaci robotyki chirurgicznej jeszcze bardziej zwiększa precyzję i bezpieczeństwo zabiegów. Obecnie prowadzone są liczne badania nad wykorzystaniem systemów robotycznych i nowoczesnych kamer 3D, co otwiera drogę do kolejnych udoskonaleń w dziedzinie chirurgii minimalnie inwazyjnej.
