Ospa wietrzna to choroba zakaźna wywoływana przez wirusa ospy wietrznej i półpaśca (VZV), która najczęściej występuje u dzieci w wieku przedszkolnym, jednak może pojawić się także u niemowląt, co wiąże się ze znacznie cięższym przebiegiem. U niemowląt ospa jest szczególnie niebezpieczna ze względu na niedojrzały układ odpornościowy i większe ryzyko powikłań. Objawy zaczynają się od gorączki, rozdrażnienia i osłabienia, a następnie pojawia się charakterystyczna wysypka – początkowo plamki i grudki, które szybko przekształcają się w pęcherzyki wypełnione płynem, potem zasychające w strupki. Wysypka rozprzestrzenia się na całym ciele, w tym na twarzy, owłosionej skórze głowy i błonach śluzowych. U niemowląt objawy mogą być nasilone – wysoka gorączka, brak apetytu, odwodnienie oraz intensywny świąd powodujący duży dyskomfort. Diagnostyka opiera się na obrazie klinicznym i wywiadzie epidemiologicznym. Leczenie polega na łagodzeniu objawów – podawaniu leków przeciwgorączkowych odpowiednich dla niemowląt (paracetamol), dbaniu o nawodnienie, stosowaniu preparatów łagodzących świąd oraz właściwej higienie skóry, aby zapobiec nadkażeniom bakteryjnym. W cięższych przypadkach zastosowanie znajduje acyklowir, lek przeciwwirusowy stosowany pod kontrolą lekarza. Powikłania u niemowląt mogą być poważne i obejmować zapalenie płuc, zapalenie móżdżku, wtórne zakażenia skóry, a także rzadko zapalenie wątroby czy sepsę. Rehabilitacja pacjentów po przechorowaniu ospy polega na odbudowie odporności, właściwej pielęgnacji skóry i obserwacji ewentualnych blizn. Rokowanie w większości przypadków jest dobre przy właściwej opiece, jednak ospa w tym wieku wymaga szczególnej czujności. Profilaktyka obejmuje szczepienia ochronne, które w Polsce zalecane są dla dzieci, zwłaszcza tych uczęszczających do żłobków i przedszkoli. Pacjenci i rodzice często pytają, jak dbać o niemowlę chore na ospę – kluczowe znaczenie ma unikanie podawania aspiryny ze względu na ryzyko zespołu Reye’a, częste kąpiele w letniej wodzie łagodzące świąd oraz utrzymywanie krótkich paznokci, by zapobiec drapaniu i zakażeniom wtórnym.
