Owczarek to ogólna nazwa dla grupy psów pasterskich o wyjątkowo dużym znaczeniu użytkowym i towarzyszącym, obejmująca popularne rasy takie jak owczarek niemiecki, belgijski, podhalański, szkocki collie czy australijski, posiadające wspólną cechę w postaci wysokiej inteligencji, zdolności szkoleniowych i silnego przywiązania do opiekuna; historycznie owczarki wywodziły się z psów stróżujących stad, które wspierały człowieka w hodowli zwierząt już w starożytności, a dzisiejsze rasy zostały ukształtowane w XIX i XX wieku w wyniku hodowli ukierunkowanej na wytrzymałość i posłuszeństwo; przyczyny doboru owczarków jako psów pracujących związane były z ich instynktem pasterskim i łatwością adaptacji do zadań policyjnych, wojskowych czy ratowniczych; czynniki ryzyka zdrowotnego wśród owczarków to predyspozycje genetyczne do dysplazji stawów biodrowych, chorób kręgosłupa, skrętu żołądka, alergii skórnych czy problemów okulistycznych; typowe objawy chorobowe u tej grupy ras to kulawizna, niechęć do ruchu, problemy z oddychaniem, przewlekły świąd skóry czy zaczerwienienie oczu; diagnostyka chorób owczarków obejmuje badania obrazowe stawów, testy alergiczne, gastroskopię, a także regularne badania profilaktyczne; różnicowanie chorób ortopedycznych i metabolicznych wymaga szczegółowej oceny przez lekarza weterynarii; leczenie w przypadku owczarków obejmuje farmakoterapię przeciwzapalną, zabiegi chirurgiczne jak artroskopia czy operacje korekcyjne, a także dietoterapię w przypadku nadwagi i alergii pokarmowych; rehabilitacja zwierząt polega na ćwiczeniach ruchowych, hydroterapii i fizjoterapii wspomagającej powrót sprawności; profilaktyka wtórna obejmuje kontrolę masy ciała i regularną aktywność fizyczną, a pierwotna to odpowiedni dobór hodowlany, szczepienia i właściwe żywienie; zasady żywienia owczarków opierają się na karmie wysokobiałkowej, dopasowanej do wieku i aktywności psa, uzupełnionej o suplementy chroniące stawy; rokowanie co do jakości życia owczarków zależy od prawidłowej opieki i wczesnego wykrywania chorób, a praktyczne wskazówki dla właścicieli to częste spacery, odpowiednie szkolenie, socjalizacja od szczeniaka, unikanie nadmiernych obciążeń stawów i kontrola diety.
