Nietrzymanie moczu jest powszechnym problemem u osób w różnym wieku, szczególnie u kobiet i seniorów, który znacznie obniża komfort życia i może prowadzić do izolacji społecznej oraz problemów psychicznych. Przyczyny nietrzymania moczu są złożone i obejmują czynniki anatomiczne, neurologiczne oraz związane ze stylem życia. Do najczęstszych przyczyn zalicza się osłabienie mięśni dna miednicy, które mogą być wynikiem porodu, starzenia się organizmu, otyłości czy przewlekłego kaszlu obciążającego układ moczowy. Inne przyczyny to choroby neurologiczne takie jak stwardnienie rozsiane, udar mózgu, choroba Parkinsona oraz uszkodzenia rdzenia kręgowego prowadzące do zaburzeń kontroli pęcherza. Również infekcje dróg moczowych, kamica moczowa, powiększenie gruczołu krokowego u mężczyzn oraz niektóre leki mogą wywoływać lub nasilać objawy nietrzymania moczu. Objawy można podzielić na wysiłkowe nietrzymanie moczu, gdzie dochodzi do mimowolnego popuszczania przy wysiłku fizycznym, kaszlu albo śmiechu, oraz naglące nietrzymanie moczu związane z nagłym i silnym parciem na mocz. Przebieg schorzenia może być różny, od sporadycznych incydentów po całkowitą utratę kontroli nad oddawaniem moczu. Diagnostyka polega na szczegółowym wywiadzie, badaniu fizykalnym, ocenie funkcji pęcherza za pomocą badań urodynamicznych oraz badaniach obrazowych. Różnicowanie obejmuje infekcje, kamicę oraz inne choroby układu moczowego. Leczenie jest wielowymiarowe i obejmuje trening mięśni dna miednicy, fizjoterapię, farmakoterapię oraz, w niektórych przypadkach, zabiegi chirurgiczne. Wsparcie psychologiczne i edukacja pacjentów są kluczowe w radzeniu sobie z problemem. Profilaktyka polega na utrzymaniu prawidłowej masy ciała, unikaniu przewlekłego kaszlu, leczeniu chorób towarzyszących oraz ćwiczeniach wzmacniających mięśnie dna miednicy. Pacjenci często pytają, czy nietrzymanie moczu jest odwracalne – w wielu przypadkach tak, zwłaszcza gdy leczenie zostanie wprowadzone odpowiednio wcześnie. Nowoczesne metody terapeutyczne i technologie rehabilitacyjne pozwalają znacząco poprawić jakość życia osób z tym schorzeniem.
