Rak prostaty jest jednym z najczęściej rozpoznawanych nowotworów męskich, szczególnie u mężczyzn powyżej 50. roku życia, a podstawową metodą leczenia we wczesnych stadiach jest prostatektomia, czyli chirurgiczne usunięcie prostaty. Operacja daje duże szanse na wyleczenie, lecz wiąże się także z określonymi następstwami, które warto znać przed podjęciem decyzji o zabiegu. Rak prostaty rozwija się podstępnie i często nie daje długo objawów, a czynniki ryzyka to wiek, obciążenia rodzinne, mutacje genetyczne, dieta bogata w tłuszcze zwierzęce, otyłość i niski poziom aktywności fizycznej. Objawy, które mogą sugerować chorobę, to trudności w oddawaniu moczu, częstomocz, uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza, bóle w dole pleców czy obecność krwi w moczu lub nasieniu. Rozpoznanie stawiane jest na podstawie oznaczenia PSA (antygen swoisty dla prostaty), badania per rectum, USG przezodbytniczego, biopsji gruczołu krokowego oraz obrazowania metodą rezonansu magnetycznego. Wczesne wykrycie pozwala zakwalifikować chorego do operacji, której celem jest całkowite usunięcie prostaty wraz z fragmentem dróg nasiennych, czasami również węzłów chłonnych. Pacjenci często pytają, co ich czeka po zabiegu – najczęstsze powikłania to nietrzymanie moczu, osłabienie potencji i problemy z erekcją, ale dzięki nowoczesnym technikom chirurgicznym, w tym prostatektomii laparoskopowej i robotycznej, ryzyko tych powikłań jest znacznie mniejsze. Powrót do pełnej sprawności zależy od wieku, stanu zdrowia, techniki operacyjnej i doświadczenia chirurga. Rehabilitacja po operacji obejmuje ćwiczenia mięśni dna miednicy, fizjoterapię urologiczną, farmakoterapię wspomagającą erekcję oraz wsparcie psychologiczne. Powikłania wymagają cierpliwości i ścisłej współpracy z lekarzem – wiele funkcji z czasem ulega poprawie. Leczenie uzupełniające po operacji może obejmować radioterapię lub hormonoterapię w przypadku istnienia ryzyka wznowy nowotworu. Profilaktyka nawrotów polega na regularnym oznaczaniu poziomu PSA, zdrowej diecie, aktywności fizycznej i unikaniu używek. Rokowanie u mężczyzn po prostatektomii jest dobre – większość pacjentów przy wczesnym wykryciu żyje wiele lat, a pięcioletnie przeżycia należą do najwyższych w onkologii. Nowoczesne badania wskazują coraz większą rolę leczenia skojarzonego i personalizowanego, które jeszcze bardziej poprawiają wyniki terapii. Pacjenci często pytają, czy po operacji można wrócić do życia seksualnego – odpowiedź w wielu przypadkach jest twierdząca, jednak może wymagać czasu, rehabilitacji i stosowania leków wspomagających erekcję. Wsparcie bliskich oraz opieka interdyscyplinarna mają ogromne znaczenie w procesie rekonwalescencji. Operacja raka prostaty to trudne doświadczenie, ale przy odpowiednim wsparciu i rehabilitacji pacjenci mogą prowadzić satysfakcjonujące i aktywne życie.
