Szycie ran to podstawowa procedura chirurgiczna stosowana w celu zamknięcia ubytku w skórze lub tkankach głębszych powstałego w wyniku urazu, operacji lub innej ingerencji medycznej. Celem zabiegu jest przyspieszenie gojenia, zapobieganie infekcji, zmniejszenie ryzyka powikłań oraz uzyskanie lepszego efektu estetycznego. Historia stosowania szwów sięga starożytności, kiedy używano zwierzęcych ścięgien lub włókien roślinnych, natomiast obecnie stosuje się nici syntetyczne, wchłanialne lub niewchłanialne, a także coraz częściej kleje tkankowe i stripy. Do najczęstszych wskazań należą głębokie rany, rozległe przecięcia skóry, rany pooperacyjne oraz skaleczenia w miejscach narażonych na rozejście. Czynniki ryzyka powikłań po szyciu to zakażenie, obecność ciał obcych, cukrzyca, osłabiona odporność i palenie tytoniu. Objawy wymagające interwencji chirurgicznej to krwawienie, szarpane brzegi rany, odsłonięcie tkanek głębszych oraz brak możliwości samoistnego zagojenia. Zabieg polega na oczyszczeniu i odkażeniu rany, znieczuleniu miejscowym, a następnie założeniu odpowiedniego rodzaju szwów w zależności od rodzaju tkanki. W diagnostyce lekarz ocenia głębokość i rozległość rany, sprawdza krążenie i unerwienie w jej okolicy, a także wyklucza uszkodzenia towarzyszące. Różnicować należy zwykłe skaleczenia z ranami wymagającymi interwencji chirurgicznej. Leczenie farmakologiczne obejmuje podawanie antybiotyków, jeśli istnieje ryzyko zakażenia, oraz leków przeciwbólowych. Rehabilitacja obejmuje odpowiednią higienę rany, regularne zmiany opatrunków i kontrolę w gabinecie w celu usunięcia szwów, jeśli są niewchłanialne. Rokowanie po zszyciu ran jest dobre, a poprawne gojenie zależy w dużej mierze od dbałości pacjenta o ranę i przestrzegania zaleceń medycznych. W profilaktyce pierwotnej można wymienić unikanie sytuacji narażających na urazy, stosowanie środków ochrony oraz edukację w zakresie pierwszej pomocy. Pacjenci często pytają, jak dbać o ranę po szyciu – należy ją utrzymywać w czystości, chronić przed wilgocią, nie usuwać szwów samodzielnie i obserwować pod kątem objawów zakażenia. Nowoczesne metody dostępne w praktyce obejmują użycie nici antybakteryjnych, innowacyjnych klejów czy laserowe wspomaganie gojenia, co dodatkowo poprawia bezpieczeństwo i estetykę procesu leczenia.
