W normalnym życiu przeszkadzał jej nietypowy nawyk, dziś Magłosia jest już zdrowa

Historia Magłosi to przykład, jak pozornie niewinne i nietypowe nawyki mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych oraz jak wczesna diagnoza i odpowiednia terapia mogą całkowicie odmienić jakość życia. Magłosia przez wiele lat zmagała się z natrętnym obgryzaniem paznokci i skórek – nawykiem bagatelizowanym przez otoczenie, który jednak prowadził do licznych infekcji bakteryjnych, problemów dermatologicznych i komplikacji stomatologicznych. Tego rodzaju nawyk, określany w medycynie jako onychofagia, ma swoje tło psychologiczne i często jest związany ze stresem, zaburzeniami lękowymi czy deficytami kontroli impulsów. Historie podobne do tej dokumentowane są od dawna i wskazują, że wbrew powszechnym opiniom obgryzanie paznokci nie jest wyłącznie problemem estetycznym, lecz poważnym nawykiem zdrowotnym prowadzącym do mikrourazów, stanów zapalnych i przenoszenia drobnoustrojów. Objawy widoczne u Magłosi to pęknięcia skórek, nawracające stany zapalne palców, bóle zębów i krwawienia z dziąseł. Diagnostyka opierała się na konsultacjach dermatologicznych i psychologicznych, a w różnicowaniu należało uwzględnić grzybicę paznokci, zaburzenia dermatologiczne i kompulsywne tiki nerwowe. Proces leczenia łączył farmakoterapię przeciwlękową, terapię poznawczo-behawioralną, specjalistyczne żele przeciw obgryzaniu i ćwiczenia samokontroli. Ważnym elementem była także edukacja bliskich i wsparcie społeczne. Dziś, po kilku miesiącach intensywnej pracy nad sobą, Magłosia cieszy się zdrowiem, odbudowaną płytką paznokciową, brakiem infekcji i lepszym samopoczuciem psychicznym. Rokowanie w takich przypadkach jest dobre, zwłaszcza jeśli terapia obejmuje współpracę interdyscyplinarną. Profilaktyka pierwotna polega na unikaniu stresu, nauce technik relaksacyjnych i dbaniu o higienę rąk, natomiast profilaktyka wtórna wiąże się z regularną kontrolą psychologiczną. Ta historia jest dowodem, że nietypowe nawyki mogą być sygnałem problemów wymagających uwagi, a otwartość i zaangażowanie w proces leczenia przynoszą pełne wyleczenie oraz lepszą jakość życia.